قـــلــــم

به یاری شما نیازمندیم...

5 . ﻣﺜﺒﺖ ﻧﮕﺮﯼ ﺧﻮﺵ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ، ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺷﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﻫﺪ. «ﻣﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ. ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺻﺒﻮﺭ ﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎ ﺑﺎﺷﯿﻢ. ﻭﻗﺘﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺑﺮﻧﺠﯿﻢ، ﺑﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﻗﯿﻖ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ؛ ﭘﺲ ﻧﻮﻉ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺑﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﮕﺮﺵ ﺧﻮﺩ ﻣﺎ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ. ﺍﮐﺜﺮ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺮﯾﻦ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺟﻮﯼ ﻋﯿﺐ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ.»ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﺯﺗﺎﺏ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺗﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ؛ «ﻣﺜﻼً ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺪﺭﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﺨﺮﻧﺪ. ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﭘﺪﺭﺗﺎﻥ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺍﯾﻦ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺷﻤﺎ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ، ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﺪﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﻫﯿﺪ. ﺍﮐﺜﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺣﻞ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺁﯾﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﭘﺪﺭ، ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﻫﯿﻢ؟ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﻮﻗﻊ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺧﺎﺻﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺫﻫﻨﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻧﺪ».ﭘﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺷﺎﺩﯼ، ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﮐﻨﯿﻢ، ﭼﻮﻥ« ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺎﯾﻪ ﺧﻮﺵ ﺑﺨﺘﯽ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺩﺭﻭﻥ ﺍﻭﺳﺖ، ﻧﻪ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ». ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ: «ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻧﻔﺲ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻔﮑﺮﺍﺕ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺍﺳﺖ.»ﻓﮑﺮﺕ ﺭﺍ ﺭﺍﺳﺖ ﮐﻦ ﻧﯿﮑﻮ ﻧﮕﺮﻫﺴﺖ ﺁﻥ ﻓﮑﺮﺕ ﺷﻌﺎﻉ ﺁﻥ ﮔﻬﺮﻣﻨﻔﯽ ﺑﺎﻓﺎﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻋﯿﻨﮏ ﺑﺪﺑﯿﻨﯽ، ﺑﻪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻧﺪ. ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﮐﻮﭼﮏ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯽ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ، ﺍﺯ ﮐﺎﻩ ﮐﻮﻫﯽ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺗﻠﺦ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﻣﺜﺒﺖ ﺍﻧﺪﯾﺸﺎﻥ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﭘﺮ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﻄﺎﻫﺎ ﻭ ﻟﻐﺰﺵ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻃﺎﻧﮕﯿﺰ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. «ﺁﻧﺪﺭﻭ ﻣﺘﯿﻮﺱ» ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ ﺭﻧﺞ ﻣﯽ ﺑﺮﺩﻧﺪ، ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ: «ﺍﻭﻟﯿﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ: ﺩﻫﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﻣﺜﺒﺖ ﻭ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﻔﺘﻦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ.»ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺣﺎﻻﺕ ﺭﻭﺣﯽ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ: ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ، ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ، ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻭ... ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺭﻭﺣﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﺜﺒﺖ ﻭ ﺷﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﻥ ﺷﺎﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. 6 . ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺯﯾﺴﺘﻦ ﺷﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﮔﺮﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺍﺳﺖ. ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻓﺮﺍﻃﯽ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻧﺪ؛ ﯾﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﯾﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﺩﺳﺖ ﻧﯿﺎﻓﺘﻨﯽ ﻓﺮﺩﺍ ﻏﺮﻕ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﺸﺎﻁ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺳﻠﺐ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻧﮕﺮﯼ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﯾﺸﯽ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ. ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ، ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯﻫﺎﺳﺖ. ﭘﺲ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﺫﺧﯿﺮﻩ ﮐﻨﯿﻢ. ﻟﺬﺍ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﻓﺪﺍﯼ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ، ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﻧﯿﺰ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ، ﭼﻮﻥ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺁﻓﺖ ﺁﯾﻨﺪﻩ، ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺟﺰﺍﯼ ﺁﻥ، ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯿﻢ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﻢ، ﺑﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻧﯿﺰ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺭﺳﯿﺪ.ﭘﯿﺸﻮﺍﯾﺎﻥ ﺩﯾﻦ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: «ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻋﻤﺮ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺁﻥ، ﻣﺤﻞ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﺍﺳﺖ؛ ﭘﺲ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﯼ، ﺑﺮﺍﯼ ﻋﻤﻞ، ﻏﻨﯿﻤﺖ ﺷﻤﺎﺭ».ﺩﺭ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: «ﻗﻠﺒﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺁﮐﻨﺪﻩ ﻣﺴﺎﺯ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ». ﻭ ﺑﺎﺯ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: «ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﻝ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯﺕ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﮑﻦ، ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺧﻮﺩﺵ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ.» ﺳﻌﺪﯾﺎ ﺩﯼ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ﻓﺮﺻﺖ ﺷﻤﺎﺭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﻭﯾﮑﺘﻮﺭ ﻫﻮﮔﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: «ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﻤﺮ ﻣﺎ ﺗﻼﺷﯽ ﺍﺳﺖ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﯾﺎﺑﯽ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮﺵ ﺑﺨﺘﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﻢ». ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ، ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﯾﻢ. ﻣﺎ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﯿﻢ. ﭘﺲ ﻭﻗﺘﯽ ﻓﺮﺻﺖ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﯿﻢ. ﺻﺎﺋﺐ ﺗﺒﺮﯾﺰﯼ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﺣﺎﻝِ ﻣﺎ ﺍ ﻏﻢ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻣﺸﻮّﺵ ﻧﮑﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ، ﻧﺒﻮﺩ ﻓﮑﺮ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﯾﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﯽ، ﺍﺯ «ﺍﻣﺮﻭﺯ» ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﻭ ﻓﺮﺻﺖ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﺎﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺍﻣﻮﺭ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﻨﺎﺳﺎﻥ، ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 7 . ﺗﺒﺴﻢ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻣﺴﺮﺕ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ، ﺗﺒﺴﻢ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻋﻠﻤﯽ ﻧﯿﺰ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﺘﺨﺼﺼﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ: ﺩﺭ ﯾﮏ ﻗﻬﻘﻬﻪ، ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎ، ﮔﻠﻮ، ﮔﺮﺩﻥ ﻭ ﺩﯾﺎﻓﺮﺍﮔﻢ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﻋﻀﻼﺕ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﮐﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﺑﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺩﭼﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﻗﻠﺐ ﺗﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ، ﻓﺸﺎﺭ ﺧﻮﻥ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺳﻄﺢ ﺍﮐﺴﯿﮋﻥ ﺧﻮﻥ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ؛ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺩﻓﻌﺎﺕ ﺗﻨﻔﺲ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﻣﻬﻢ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ، ﺍﻧﺪﻭﺭﻓﯿﻦ، ﺩﺍﺭﻭﯼ ﻣﻐﺰﯼ، ﺗﺮﺷﺢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﯼ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺍﺳﺖ.ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ، ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩ ﺧﻨﺪﻩ ﻭ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﺎﺩﯼ ﭘﯽ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﭘﯿﺸﻮﺍﯾﺎﻥ ﺩﯾﻦ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﮐﺮﻡ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﺭﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﺭﻭﺍﯾﺘﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺗﺒﺴﻢ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﺳﯿﺐ ﻧﺒﯿﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻭﻗﺎﺭ ﻭ ﻣﺘﺎﻧﺖ ﺩﺭ ﺗﻀﺎﺩ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ، ﺧﻨﺪﻩ، ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻭ ﻣﺘﻌﺎﺩﻝ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﭘﺮﻫﯿﺰﮔﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: «ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻨﺪﺩ، ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺑﻪ ﻗﻬﻘﻬﻪ (ﺧﻨﺪﻩ ﺻﺪﺍﺩﺍﺭ) ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ.»

ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﮐﻢ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ ﺑﻪ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺩﯾﻨﯽ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ، ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﻭ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﯽ، ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ ﺩﺭ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﯼ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﺩﯾﻨﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﮔﺮ ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺭﺷﺪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺩﯾﻨﯽ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﯼ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ، ﺑﯽ ﺷﮏ، ﺍﯾﻦ ﮐﻮﺩﮎ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﺳﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﻣﺬﻫﺐ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺕ، ﮔﺮﯾﺰﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻓﺮﺯﻧﺪﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻓﺮﺯﻧﺪﺷﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ﺯﯾﺮﺍ ﺩﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﺳﺎﻟﯽ، ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻓﺮﺩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻭ ﺍﺻﻼﺡ ﺁﻥ، ﮐﺎﺭﯼ ﺑﺲ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺳﻌﺪﯼ: ﻫﺮﮐﻪ ﺩﺭ ﺧُﺮﺩﯼ ﺍﺵ ﺍﺩﺏ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﺰﺭﮔﯽ، ﻓﻼﺡ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﭼﻮﺏ ﺗَﺮ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ، ﭘﯿﭻ ﻧﺸﻮﺩ ﺧﺸﮏ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ، ﺭﺍﺳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ، ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: «ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻟﺖ ﺳﺨﺖ ﻭ ﻋﻘﻠﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺗﻮ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻢ.» ﺻﻔﺤﻪ ﺩﻝ ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺗﻮﻟﺪ، ﭘﺎﮎ ﻭ ﺳﻔﯿﺪ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺑﺪ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ، ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺤﻪ ﺳﻔﯿﺪ ﻧﻘﺶ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﺩ. ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺭﺳﯿﺪ، ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺑﺪ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻓﺮﺩ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﺯﺍﯾﻦ ﺭﻭ، ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺑﺪﺍﺭﯾﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﮐﻨﯿﺪ».ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺧﯽ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﻦ ﺩﺍﺭ، ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻭ ﺯﻭﺭ ﺑﻪ ﺟﻮﺍﻥ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺵ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ، ﺳﺒﺐ ﻓﺮﺍﺭ ﻭ ﺩﻭﺭﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﺩﯾﻨﯽ ﻭ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻭ ﻭ ﻭﺍﻟﺪﯾﻨﺶ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺍﺻﻮﻟﯽ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﺟﻮﺍﻥ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﯼ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻥ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺧﻮﺩ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻭ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﻧﮑﻨﺪ. ﭘﯿﺎﻡ ﻣﺘﻦ: 1. ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻧﯽ ﺩﯾﻦ ﺩﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮐﻮﺩﮐﯽ، ﺩﺭ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺳﺎﻟﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﮑﻮﺷﯿﻢ. 2. ﺑﻪ ﮐﺎﺭﮔﯿﺮﯼ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺩﺭ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺩﯾﻨﯽ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ، ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻌﮑﻮﺱ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺬﻫﺐ ﮔﺮﯾﺰﺍﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﯽ، ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺍﺳﺖ. ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ، ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺩﻭﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﯼ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺎﻥ، ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻧﻘﺶ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﯾﮏ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪ ﻭ ﻓﺎﺳﺪ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺏ، ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻣﯿﻮﻩ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﻟﻢ ﺟﻌﺒﻪ ﺍﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﻮﻩ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﮔﺬﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﻨﺪ، ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮﺩ ﻓﺎﺳﺪ ﺳﺎﺯﺩ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: «ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﺳﻨﺠﯿﺪﻩ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﺩ، ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺭﻓﺎﻗﺖ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻓﺎﺳﺪ ﺗﻦ ﺩﺭ ﺩﻫﺪ».ﻣﻮﺛﺮﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﺩﻫﯽ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﺩ، ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻣﻌﺎﺷﺮﺍﻥ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺑﺨﺶ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ ﻭ ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻫﻢ ﻧﺸﯿﻨﺎﻧﺶ ﻓﺮﺍﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ. ﺍﺯ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﻧﻘﻞ ﺍﺳﺖ:ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺍﻣﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﯾﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻧﺪﺍﺩﯾﺪ، ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﯿﺪ. ﺍﮔﺮ ﺍﻫﻞ ﺩﯾﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺮﻭ ﺩﯾﻦ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﺩﯾﻦ ﺧﺪﺍ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﭘﺲ ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﻧﺼﯿﺐ ﻭ ﺑﻬﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ ﺧﺪﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ.ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ، ﻫﻤﺎﻥ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺷﻌﺮ ﺩﺭﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ:ﺗﻮ ﺍﻭﻝ ﺑﮕﻮ ﺑﺎ ﮐﯿﺎﻥ ﺯﯾﺴﺘﯽ ﭘﺲ ﺁﻥ ﮔﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮐﯿﺴﺘﯽ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ، ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﻧﺸﯿﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﻗﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺑﺮﮔﺰﯾﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻤﺎﻧﯽ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﯼ ﺳﺎﻟﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﺳﺎﻟﻢ ﻭ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩﯼ ﺩﺭﺳﺖ ﻓﺮﺍﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ «ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ، ﺳﺒﺐ ﻏﺮﺑﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ» ﻭ «ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ». ﭘﯿﺎﻡ ﻣﺘﻦ: 1. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻓﺮﺩ، ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺷﮑﻞ ﺩﻫﯽ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻭﯼ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ. 2. ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺏ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩﯼ ﺩﺭﺳﺖ ﻓﺮﺍﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ. 3. ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺏ، ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ ﻓﺮﺩ ﻭ ﻣﻮﺟﺐ ﻏﺮﺑﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍﻭﺳﺖ. ﺗﮑﺮﯾﻢ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻤﺮﺩﻥ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ، ﺭﺍﻫﮑﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ، ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺻﺤﯿﺢ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ. ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺍﺳﻼﻡ، ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻝ ﺳﻮﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﻭﺯﯾﺮ ﻭ ﻣﺸﺎﻭﺭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ.ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﺩﺭﻣﯽ ﯾﺎﺑﯿﻢ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺭﺳﯿﺪ، ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﮐﺮﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻭ ﺟﻮﺍﻥ ﭘﺮﺷﻮﺭ ﻭ ﭘﺮﺗﻮﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮐﺮﺩ. ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺷﺪ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﺳﻬﯿﻢ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺟﻮﺍﻥ ﺣﻔﻆ ﺷﻮﺩ، ﻫﺮﮔﺰ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻋﻘﺪﻩ ﺧﻮﺩﮐﻢ ﺑﯿﻨﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﺩﺭ ﺩﺍﻡ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ.ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ، ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺤﻘﻖ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻮﺷﻨﺪ، ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻄﺎ ﻭ ﻟﻐﺰﺷﯽ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﯾﺪﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺍﺩﺏ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ، ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗﻮﻫﯿﻦ ﻭ ﺗﺤﻘﯿﺮ ﻧﮑﻨﻨﺪ

با کودك بد رفتار چه کار کنیم؟ هر زمان که مهمانی می روم از دست کارهای زشت فرزندم، نگرانم. مدام می ترسم که نکند کاری کند که آبروی من برود. هر برخوردی هم که می کنم رفتارهای زشت آن کمتر که نمی شود هیچ، خیلی مواقع تشدید می شود. کودکان مشاهده گر کودکان موجودات مشاهده گری هستند و به راحتی الگو برداری می کنند. یعنی هر نوع رفتاری که از یک کودك سر می زند قطع به یقین مشابه آن رفتار را دیده است. پس با دیدن رفتارهای زشت فرزندتان در ابتدا سعی نکنید که او را متهم کنید و دعوا و تنبیهش نمایید . اولین کاری که برای شما واجب است این است که سرمنشاء آن رفتار پیدا کنید. ببینید فرزندتان مشابه این رفتار را کجا دیده است؟ آیا در رفتارهای خودتان و همسرتان؟ بستگان و دوستانتان؟ یا حتی از تلویزیون و یا دوستان خود فرزندتان؟ وقتی ریشه این رفتار را پیدا کنید راحت تر می توانید آن را هم حذف کنید . راه های مقابله برای اینکه بتوانید رفتارهای زشت فرزندتان را به راحتی تغییر دهید و حذف کنید می توانید از تکنیک های زیر استفاده کنید . 1- پاداش دادن 2- توجه کردن به کارهای مثبت و مطلوب 3- نادیده گرفتن و توجه نکردن به رفتارهای زشت و نامطلوب 4- محروم سازی 5- دستور دادن پاداش دادن والدین، نباید دستورات خود را به صورت دنباله دار و پی در پی بیان نمایند. دستورات باید کوتاه و کاملا شفاف و واضح بیان شوند. کودك دقیقا باید متوجه بشود که والدینش از او چه می خواهند از راهکارهایی که والدین می توانند برای مقابله رفتارهای نامطلوب کودکشان انجام بدهند، توصیف کردن رفتارهای مثبت کودك و تشویق و تقویت او است. فقط باید مراقب بود تا کودکان نسبت به گرفتن پاداش شرطی نشوند و فقط به خاطر گرفتن جایزه کار خوب را انجام ندهند. در روزهای اول می توان به کودك خاطر نشان کرد که اگر فلان کار خوب را انجام دهی برایت جایزه می گیریم و باید بعد از 3 الی 4 بار نقش جایزه را کمرنگ کرد و هر وقت خود کودك به صورت خودکار آن کار خوب را انجام داد و یا کار بد را انجام نداد به او جایزه بدهیم و بگوییم چون این کار خوب را انجام دادی برایت جایزه خریده ام . توجه کردن به کارهای مثبت و مطلوب راهکار دیگر برای مقابله با رفتارهای نامطلوب کودکان، توجه کردن است. هر گاه کودکی رفتار نامناسبی انجام داد می توان به آن رفتار نامطلوب توجهی نکنید و به صحبت کردن راجع به رفتارهای مثبت کودك بپردازید. هنگامی که کودك می بیند والدینش نسبت به رفتار منفی که انجام داده هیچ صحبتی نمی کنند و از رفتارهای مثبتش حرف می زنند متوجه کار بد خود می شود. در این حالت رفتار منفی حتی برای جلب توجه کردن هم، در کودك انجام نمی شود . نادیده گرفتن و توجه نکردن به رفتارهای زشت و نامطلوب در زمانی که کودکی رفتار نامطلوبی را نشان داد یکی از راهکارهایی را که می شود انجام داد این است که نسبت به رفتار نامطلوب بی توجه باشیم و آن را نبینیم. در این حالت هیچ گونه تماس چشمی، کلامی و غیر کلامی نباید با کودك برقرار کرد . فقط نسبت به رفتارهای پرخطر و آسیب زای کودکان باید توجه نشان دهیم. مثل دویدن وسط خیابان، دست به وسایل خطرناك زدن، دست زدن به وسایل تیز و برنده و ... . ولی نسبت به رفتارهایی مثل گریه کردن در مقابل درخواست های نا به جا، جلب توجه کردن به شکل ها نامطلوب، جیغ کشیدن، مو کشیدن، خود را زدن و قشقرق به پا کردن بهتر است بی توجهی کرد . محروم سازی راهکار دیگر آن است که کودك را به محروم کردن از فعالیت ها و وسایل لذت بخش برسانیم. یعنی هرگاه کودك رفتار نامطلوبی انجام داد او را از یک فعالیت لذت بخش محروم نماییم تا بتوانیم در نهایت رفتار منفی را از او حذف نماییم. فقط باید توجه داشته باشید که محروم سازی تحت هیچ عنوان عاطفی نباشد . یعنی به کودکتان نگویید دیگر مادرت یا پدرت نیستم یا دیگر دوستت ندارم. محروم سازی هم بهتراست بیشتر از 30 دقیقه طول نکشد. به طور مثال می توانید او را از یک کارتن مورد علاقه اش محروم کنید. این نکته را هم در نظر داشته باشید که هیچ گاه قبل از موعدی که تعیین کرده اید محرومیت را بر ندارید . دستور دادن اولین کاری که برای شما واجب است این است که سرمنشاء آن رفتار پیدا کنید. ببینید فرزندتان مشابه این رفتار را کجا دیده است؟ راهکار نهایی دستور دادن والدین است. والدین، نباید دستورات خود را به صورت دنباله دار و پی در پی بیان نمایند. دستورات باید کوتاه و کاملا شفاف و واضح بیان شوند. کودك دقیقا باید متوجه بشود که والدینش از او چه می خواهند و چه نمی خواهند. کودکان توانایی آن را ندارند که بتوانند چندین دستور همزمان را انجام بدهند. بنابر این باید این دستورات را به بخش های کوچکتر تقسیم کرد. کودك متوجه این جمله نمی شود که کودك منظمی باش یعنی چه؟ بهتر است در این حالت به کودك دقیقا گفته شود چه کاری انجام دهد تا کودك منظم به حساب بیاید. اسباب بازی هایش را جمع کند؟ لباس هایش را مرتب کند؟ و ... . بهتر است دستورات با صدای محکم و قاطع کننده بیان شوند، استفاده از زبان بدن مثل اشاره کردن هم می تواند مفید باشد. اگر کودك از دستورات اطاعت کرد، به او پاداش بدهید . در مهمانی اگر فرزندتان در مهمانی رفتار های نامطلوب را از خود نشان میداد سعی کنید در ابتدا علت آن را پیدا کنید. خیلی مواقع کودکان به دلیل گرسنه بودن، خواب آلود بودن، خسته شدن، توجه ندیدن و تبعیض دیدن، دست به دامن رفتارهای زشت می شوند .علت را پیدا کنید و آن را بر طرف کنید. اگر دیدید باز همچنان این رفتارها ادامه دارند، هیچ گاه فرزندتان را در جمع دعوا نکنید و یا دستش را نکشید و به اتاقی ببرید. باید در ضمن این که اعتماد به نفس کودك حفظ می شود، او را متوجه رفتار زشتش کنید.بهتر است در حالی که آرامش خودتان را حفظ می کنید دست او را به آرامی گرفته و او را به اتاقی ببرید و با او صحبت کنید. دقیقا بگویید که برای چه به اتاق آمده اید و برای چه ناراحت و عصبانی هستید و با قاطعیت صحبت کنید و دقیقا انتظارتان را شفاف و واضح بیان کنید .بعد از صحبت کردن حتما دوستانه و با کمال آرامش دست فرزندتان را بگیرید و به جمع باز گردید. اینگونه می توانید اعتماد به نفس فرزندتان را هم حفظ کنید .

در قناعت و توفیق دین و مذهب راست بروزگار تو ، ای فخر کاینات ، کراست؟ برون ز راه تو هر راه کاندر آفاقست غریق بیم و امید و اسیر روی و ریاست فزایش سخن و نکتۀ بدیع تو را عطاست ز ایزد و دانی که آن بزرگ عطاست بگاه تنگدلی غمگسار پیرانست گه فرا خروی باز مانع برناست بلند نام تو ، ای روشن آفتاب خرد چو آفتاب درخشان و چون خرد والاست فروغ رای تو از نور جرم خورشیدست خیال همت تو تاج تارک جوزاست قضا بحسب دعای تو سوی خلق آید مگر دعای تو اندازة نزول قضاست ؟ بژرف دریا مانی همی ، که بر جهلا سیاست سخن تو سیاست دریاست ز بیخ و شاخ بکندی ز بهر نصرة دین هر آنچه بیخ ضلال و هر آنچه شاخ هواست نه بر کشیدۀ جاه تو پست داند شد نه اوفتادۀ زخم تو بر تواند خاست تو مستجاب دعایی و هر که در ره تست باعتقاد شناسم که مستجاب دعاست اگر ببیخردی حاسدی سخن گوید خرد پژوه شناسد که پایۀ تو کجاست و گر کسی بسر خود شکر فرو ریزد شگفت نیست که در هر سری دگر سوداست سخن بدانش گویند ، پایگه گیرد و گرنه طوطی و شارک چو آدمی گویاست وگر چه جغد چو باز سپید صید کند ز باز و جغد گه فال مرتبت پیداست اگر بشکل و بصورت عدوت همچو تواست ز روی عقل و بزرگی ز پایة تو جداست بلی گیاه و زمرد برنگ یکدگرند ولیک جنس ز مرد نه قدر جنس گیاست یکی بتاج شهان در نشاندة شرفست یکی بکام ستور اندرون ز بهر چراست بزرگوارا ، ما نا طریق و سیرت من نه بر مثال و طریق جماعت شعراست ز بی فروغی بازار شعر خاطر من از آنچه بود نیفزود وز فزوده نکاست چو خواستار بود خاطرم سخن نارد بدان مثال که خواننده در تواند خواست همیشه تا بگرانی هوا نه جنس زمینست همیشه تا بخفیفی زمین نه جنس هواست بقات باد و مبادا جهان که بی تو بود از آنکه سنت و دین را ببودن تو بقاست ازرقی هروی

بر سر دنیا فکند از نور چادر ماهتاب تا جهان را کرد از ان چادر منور ماهتاب مه در اوج نور خود در آسمان دامن کشان میرود در وی گریبان بر زمین بر ماهتاب جام های گازری آرد ز صندوق عدم از برای خواب اندازد چو بستر ماهتاب ماه سیمین ترگ را چون با کله دید ، از هوس زان پریشان کرد دستار حود از سر ماهتاب شب چو از ماهتاب سیمایی سلب پوشید گفت آفرین باد آفرین باد آفرین بر ماهتاب هست خورشید فلک شمعی که پروانه اش مهست تا چه پروانه بود کورا بود پر ماهتاب ؟ پرده های نور فراشان شب آویختند وانگه اندر هر یکی زان پرده مضمر ماهتاب جان مشتاقان بجولان اندر آید از طرب چون دهد زیب و جمال و زینت و فر ماهتاب باغ دل چون نشکند همچون سخن زار یکه شد از زمین تا آسمان چون سوسن تر ماهتاب عاشقان گرم رو را تا به مقصد گاه عشق هر شبی زی نور روحانیت رهبر ماهتاب روح را از عالم روحانی آرد راحتی شد ز روح نور بخشی روح پرور ماهتاب تا جهانگیری کند چون خسرو سیارگان بر سر خود می نهد از ماه افسر ماهتاب من بگویم معنی روشن که تا دانند چیست این جهان فتنه شکل و اندرو در ماهتاب هست چون قاروره ای عالم ، پس آنگه چون پری از فسون چرخ اندر وی مسخر ماهتاب یا نه،چون حوریست از فردوس مه داده جمال رزمه رزمه حله اش در بحر و در بر ماهتاب امتزاج مشک و کافوری ز نور و سایه کرد بر در کیخسرو ابن المظفر ماهتاب بنگر آخر بر در عالیش هر شب تا بروز از جبین با خاک در چون شد مجاور ماهتاب گر ز رایش لمعه ای در خلقت مه آمدی شب همه شب روز کردی تا بمحشر ماهتاب ازرقی هروی